Хушдоман, аз занам бехтар... Норико яда
Ман бо Масуо дар хонаи волидони занам зиндагӣ мекунам.Ҳарчанд аз занам, ки иҷозат намедиҳад, норозӣ бошам ҳам, ба шарофати хушдомани меҳрубонам тавонистам корро анҷом диҳам.Хушдоманам Норико-сан зани лоѓаму зебост ва ман бо чашмонам ўро таъќиб мекардам.Вақте ки хусурам ба ман гуфт, ки бо ӯ шӯхӣ накунам, ман аз ҳарвақта бештар ҳайрон шудам, зеро гумон кардам, ки маро дастгир кардаанд, вале хандидам.Шабона хушдоманам ба ҳаммом меравад.Ман пинҳонӣ ба ҳаммом рафтам, то ба оббозии хушдоманам нигоҳ кунам.Баъд хушдоманам бадани худашро даст-даст карда, гӯё ба ман нишон диҳад, мастурбатсия кард.Дигар тоқат накарда дарро кушода хушдоманамро ба оғӯш гирифтам.Ба хушдоманам, ки муқовимат кард, ҳама чизро дидам ва вакте гуфтам, ки тоқат карда наметавонам, гуфтам, ки танҳо ин дафъа аст, бо даҳон ва дастҳоям ин корро кардам.Рӯзи дигар, вақте ки ҳама берун буданд ва хушдоманам танҳо буд, ман ба хона омадам.Хушдомани хайрон аз болои либос навозиш кунед.Ваќте ки ба хушдомани муќовиматаш нодида гирифта, либосњоямро кашида, ба ќисматам ламс кардам, либоси тагам аз шарбати пур аз ишќ олуда буд.Ба хушдоманам як чӯбчаи гӯштӣ андохтам, ки ҳарчанд нописанд буд, ҳассосона вокуниш нишон дод.Ман поршен сохтам, то ки хушдоманам ба авҷи аъло расида бошад ва ман ҳам тир холӣ кардам.Ваќте ки гўшти чакидаро ба дањони хушдоманам андохтам, бо чењраи каме шодмонї, ки гўё дар бало гирифтор шуда буд, ќатрањоямро мемакид...